Yalnız Adam

Gecmisin derin izleri okunuyor gozbebeklerinde

Her ne kadar hayata bosvermis gibi görünse de

Birseyler var, onu ceken bir yerlerde

Herseye ragmen sımsıkı sarılıyor umudun ellerine

 

 

Umursamaz adımlarla rastgele yuruse de sokaklarda

Bası dik adeta insanlara meydan okurcasına

Kucuk kelimeler sarfetsede yalnızlıgı soludugu odasında

Asla taviz vermez sımsıkı baglıdır sevdasına....

Eylül...